วันเสาร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

กลอน

เพิ่งรู้....ว่าความเหงามันเป็นเช่นไร
................................................................


เพิ่งรู้…ว่าความเหงามันเป็นเช่นไร
ก็เมื่อวันที่ฉันไม่มีใคร…อยู่ข้างกายเหมือนวันเก่าๆ
ไม่เคยคิดเลย…ว่าใจดวงนี้จะต้องเหงา
เมื่อความรู้สึกดีๆ ระหว่างเรากำลังหายไป
เพิ่งรู้…ว่าเธอมีค่า
ก็เมื่อวันที่เธอบอกลา…ใจฉันมันเหว่ว้า…หวั่นไหว
อยากฉุดรั้งให้เธออยู่ตรงนี้..ก็ไม่มีเหตุผลดีๆ มาดึงเธอไว้
ได้แต่มองเธอเดินจากไป…ปล่อยให้น้ำตารินไหลอยู่อย่างนั้น
เพิ่งรู้…ค่าของคำว่ารัก
ก็เมื่อหัวใจไร้ที่พิงพัก…ต้องเจ็บหนักกับรักที่ร้าวฉาน
ในวันนี้ฉันเพิ่งรู้ซึ้ง…ว่าความคิดถึง…มันทรมาน
จากอดีตที่พ้นผ่าน…ฉันยังต้องการให้เธอกลับมา
ยังรอเธอเสมอแม้รู้ว่าเธอจะไม่กลับมา…รักตลอดไปนะ
แม้วันนี้ วันข้างหน้า เธอจะไม่ใช่ของของเรา ก็ขอให้คำว่าเพื่อนระหว่างเรา ยังคงมีอยู่ ตลอดไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

คลังบทความของบล็อก